تصویرگر: سمانه قاسمی
قصه های قرآنی یکی از علوم قرآنی و شاید دلچسب ترین آن هاست. قصه ها و داستان ها از دیرباز در زندگی انسان نقش داشته اند. کتاب های آسمانی، به خصوص قرآن به قصه ها اهمیت زیادی می دهند. خداوند از قصه ها برای رساندن پیام و گاهی اتمام حجت استفاده می کند.
بیش تر مخاطبان پیامبران، مردم معمولی بودند و بهترین روش برای راهنمایی و قانع کردن آن ها استفاده از قصه و حکایت بود. خداوند در پایان داستان حضرت یوسف(ع) می فرماید:”به راستی که گفتن داستان ایشان، مایه پند برای خردمندان است.”
قصه های قرآنی سه دسته هستند:
داستان های پیامبران: شامل دعوت اقوام مختلف برای ایمان آوردن به خدای یگانه، معجزات پیامبران، مراحل دعوت از مردم و سرانجام مومنان و کافران
داستان پیشینیان:این داستان ها درباره ی حوادث و رویدادهای زندگی گذشتگان است. داستان هایی چون قوم هود، لوط و فرزندان حضرت آدم(ص)
داستان های زمان پیامبر(ص):داستان هایی است که در زمان حیات حضرت محمد(ص) اتفاق افتاده، مثل جنگ هایی که ایشان در آن ها حضور داشته اند. جنگ هایی که پیامبر(ص) در آن ها شرکت داشتند را “غزوه” می گویند. مثل غزوه ی بِدر، اُحد، خندق.
فواید قصه های قرآنی: حمایت روحی از حضرت محمد(ص)، مومنان در اثر شنیدن قصه های قرآنی قوت قلب می گیرند تا باطل را شکست دهند و بدانند که حق همیشه پیروز است.
تنها قصه ای که در قرآن به صورت پیوسته از ابتدا تا آخر آن تعریف شده، داستان حضرت یوسف است. خداوند از این قصه به عنوان “بهترین قصه ها” یاد کرده است؛ چون سرگذشت جالب و عبرت انگیز حضرت یوسف(ع) را بیان می کند.
بهاره مهرجویی