اگر از شهرستان یزد، نزدیک ۱۴۰ کیلومتر به سمت جنوب حرکت کنیم، به شهری باستانی و کویری می رسیم به نام ابرکوه که به دلیل داشتن بافتی قدیمی، نه تنها برای گردش گران ایرانی، بلکه برای توریست های خارجی نیز شناخته شده است.اما آن چه باعث شهرت این شهر شده، وجود یکی از پیرترین موجودات زنده ی دنیا در این شهر است.سرو ابرکوه که یکی از آثار طبیعی ملی ایران نیز هست، سالهاست در قلب این کویر زیبا نفس می کشد وسایه ی مهربانش را برسر مردمان مهربان این دیار گسترانیده است. درباره ی عمر این درخت عظیم اختلاف نظرهایی وجود دارد. حمدالله مستوفی در کتاب “نزهت القلوب” که در سال ۷۴۰ قمری تالیف شده، درباره ی ابرکوه می‌نویسد: «در آن جا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد…»
دانشمند روس، الکساندروف، عمر این سرو را بیش از ۴۰۰۰ سال می‌داند. برخی از افسانه‌ها کاشتن آن را به زرتشت نسبت می‌دهند و برخی نیز به یافث، پسر نوح. چاینا دیلی در گزارشی ویژه ی معرفی ده درخت از باستانی‌ترین درختان جهان، اعلام کرد که سرو ابرکوه پس از درخت مسوسلاه با ۴۸۰۰ سال قدمت، دومین درخت کهنسال در جهان است.
محیط تنه ی این درخت در روی زمین، یازده و نیم متر است و بلندای آن بین ۲۵ تا ۲۸ متر برآورد شده‌است. این درخت هم اکنون یکی از جاذبه های گردش گری این شهرستان محسوب می شود وگردشگران بسیاری از کشورهای مختلف جهان برای بازدید از این درخت زیبا و تنومند به شهرستان ابرکوه می آیند.

فاطمه احمدزاده

پاسخ بدهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*