عکس: علی خوش جام
بارها دیده‌ام من
مرگِ پروانه‌ها را
دیده‌ام بارها من
رویشِ دانه‌ها را
من ز مرگ و تولّد
خوانده‌ام داستان‌ها
شعرهای زیادی
خوانده‌ام من از آن‌ها
مرگ پروانه‌ها گاه
مثل یک شعر ناب است
رویشِ دانه‌ها گاه
مثل رؤیا و خواب است
مرگِ زیبای یک برگ
گاه، شیرین و خوب است
گاه، امّا غم‌انگیز
مثلِ تنگ غروب است
گرچه پروانه، یک روز
می‌کند زندگانی
زندگانیش امّا
می‌شود جاودانی
زندگانی چه یک روز
زندگانی چه صد سال
خوب و شیرین و زیباست
چون که باشی تو خوشحال!
جعفر ابراهیمی