سرودهء اسدالله شعبانی
تصویرگر بهراد امین‌سلماسی
آرزوی یک درخت خشک
سبز بودن است
آرزوی یک پرنده هم
پرگشودن است
من درختم و تو هم پرنده باش
کودکم، پرنده‌ام
سوی من بیا
شاخه‌های من پر از جوانه است
آسمان سینه‌ام برای تو
آشیانه است
«درخت و پرنده» یکی از هجده شعر مجموعهء گل آفتابگردان است. این کتاب شامل قطعه‌هایی با موضوعات مختلف مثل مدرسه، پدر، مادر، باران، بهار، گل، درخت و سایر مظاهر طبیعت و جلوه‌های زندگی از نگاه نوجوان است. در این مجموعه شعرهایی چون باغ مدرسه، اینجا گل و آنجا گل، روزهای انقلاب، پدر، آفتاب در روستا، گل آفتابگردان، لحاف ابر و پدربزرگ، وقتی بهار آمد، باغ و جویبار، دریاچهء من، و آهوی کوهی در قالب شعر کودک و نوجوان یعنی چارپاره گفته شده‌اند و شعرهای مادر، باران، ساعت بزرگ زندگی، تک درخت، درخت و پرنده، از دانه تا گل، و خاربُن‌ها با تفاوتهایی در قالب شعر نو نیمایی قرار می‌گیرند. با نگاهی به تاریخ پایین هر شعر درمی‌یابیم که همگی بین سالهای ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ نوشته شده‌اند هرچند هنوز طراوت و تازگی خود را دارند. برای مثال ببینید:
پدر
وقتی پدر در خانه با ماست
هر چیز زیباست
باغی پر از گلهای شادی
در خانهء ماست
وقتی پدر خورشید خانه است
دنیا قشنگ است
اما دلم وقتی پدر نیست
بسیار تنگ است
وقتی دلم تنگ است دنیا
ابری ابری است
انگار خورشید درخشان
در آسمان نیست
وقتی دلم تنگ است دنیا
تاریک و زشت است
وقتی پدر در خانه باشد
دنیا بهشت است
من دوست دارم پیش بابا
در خانه باشم
در آسمان چشمهایش
پروانه باشم
بابک نیک طلب