حرفهای ناتمام

سرودهء محمود پورورهاب، سیدسعید هاشمی، مجید ملامحمدی، غلام‌رضا آبروی
تصویرگر: نیلوفر میرمحمدی

پانزده قطعه شعر این مجموعه سرودهء چهارتن از شاعران کودک و نوجوان و ساکن شهر مقدس قم است که با هم یک کار گروهی را ارائه داده‌اند. قالبهای شعری این کتاب چهارپاره، نیمایی و یک غزل است. موضوع شعرها هم آزاد و متنوع است و در واقع حرف دل شاعران آن است. نام برخی شعرها شاید ما را با حال و هوای مجموعه آشنا کند مثل کاش غم‌هایت… گلبرف، خیالهای رنگی، سنجاقک رود، شعر بارانی، شعرهای روشن، خانه‌های پیر، نگاه تو و آب، حرفهای آسمانی، مثل باران، مثل ماهی ـ مثل آب، راز بهار، بوی چادر، شعر و گل و‌ آفتاب و حرفهای ناتمام.
خواندن نمونه‌هایی از این جُنگ شعری خالی از لطف نیست:

گلبرف
محمود پوروهاب

قلّه‌ها کلّه قندند
دشتها پنبه‌زارند
شاخه‌ها دانه دانه
باز گلبرف دارند

بامها رنگ خورده
دودکشها پر از آه
می‌رود گربه در برف
روی دیوار کوتاه

پر ز گلبرف، نارنج
دستهایش خمیده
روی آن می‌درخشند
میوه‌های رسیده

آن طرف‌تر کلاغی
روی بازوی بید است
بالهای سیاهش
رنگ خورده، سپید است.

گرچه با بارش برف
سوز آواز باد است
دختری توی کوچه
می‌دود شاد شاد است.

شعر و گل و آفتاب
سیدسعید هاشمی

صبح شد
آسمان
پر شد از آواز گل و آفتاب
پاک شد
از نفس پنجره‌ها بوی خواب.

می‌روم آهسته دم پنجره
از نفس گرم گل و شاپرک
باغچه‌مان پر شده است از نشاط
باز هم
شعر و گل و آفتاب
ریخته در ذهن زلال حیاط.

بابک نیک طلب