«کودکان، مظلوم‌ترین قربانیان غزه!» این جمله‌ی نیش‌دار پلاکاردی است که به میهمانان خوشامدی می‌گوید. این‌جا سالن‌الغدیر از مجموعه سالن‌های مرکز آفرینش‌های هنری کانون پرورش فکری محلی برای شب شعر با موضوع کودکان غزه شاعران پیشکسوت و جوان، این‌جا همه دور هم جمع شده‌اند که با زبان احساس در مورد مظلومیت کودکان غزه با همدیگر درد دل کنند. بغل دستت، جلو و پشت سرت پر می‌شود از شاعران صاحب‌نام کودک و نوجوان و مربیان شاعر کانون، کارشناسان اوجی و کلی نوجوان. نوجوان‌ها، اعضای منتخب کتاب‌خانه‌های آفرینش‌های ادبی کانون‌اند. بعد از تلاوت قرآن و پخش یک نماهنگ زیبا چراغ‌های سالن روشن می‌شود. سالن تقریباً پر شده و چهره‌های آشنای زیادی را می‌توانی ببینی. مجری برنامه ـ‌شاعر پیشکسوت‌ـ جواد محقق با لحنی دوست داشتنی به میهمانان خوشامد می‌گوید. سپس از مهندس شمس‌الدین رحمانی برای سخنرانی با موضوع فلسطین و صهیونیسم دعوت می‌کند. آقای رحمانی در مورد مسایلی همچون محاصره‌ی غزه از یک سال پیش، روحیه‌ی استقامت مردم فلسطین و مقاومت زنان و کودکان حرف‌هایی دارد و سخت به دل می‌نشیند.
شعرخوانی شاعران با دعوت ناصر کشاورز شروع می‌شود. گزینه بعدی شاعر نام آشنای آقای محمود پوروهاب است. پوروهاب شعرش را به تمامی کودکان جهان از جمله فلسطین تقدیم می‌کند و پس از آن شعری با موضوع صلح می‌خواند. بعد از پوروهاب نوبت به مجید ملامحمدی از مجله سلام بچه‌ها است. ملامحمدی در قالب چهارپاره با مردم فلسطین صحبت می‌کند. بعد نوبت به مربیان کانون می‌رسد. فاطمه شاعری است که پیش‌تر در زمینه‌ی بزرگسال کار کرده و حالا شعری درباره‌ی کودکان غزه به همراه دارد. شعری در قالب غزل ـ مثنوی که غزه را با کربلا و اسلام پیوند می‌دهد. پس از او نوبت به یکی از مسئولان کانون و البته شاعر نام‌آشنای کودک و نوجوان می‌رسد جعفر ابراهیمی. ابراهیمی قبل از خواندن شعر مقاله‌ای از یک نویسنده فرانسوی می‌خواند که بی‌ارتباط با مسئله فلسطین نیست. ابراهیمی برای آوردن خنده بر چهره‌های حضار با نگاهی طنز به اینکه سازمان ملل فرقی با گوجه‌فرنگی ندارد اشاره می‌کند. همه‌مان می‌خندیم و به شعر ابراهیمی که به قول خودش حاصل احساسات دل است گوش می‌دهیم. حالا نوبت نوجوان‌هاست! غزل محمد حسن‌زاده یک نوجوان کانونی و یک شعر سپید. شعری که با تشویق حضار روبه‌رو می‌شود. سیدسعید هاشمی شاعر مطرح دیگری است که شعری می‌خواند با نام سنگ و ستاره. حضار همچنان با حوصله احساس همدیگر را گوش می‌دهند. رودابه حمزه‌ای شاعری دیگری است که دو قطعه درباره جنگ می‌خواند و سپس شعری داستانی می‌خواند از زبان کودکی که در جنگ زخمی شده است. نوبت به یکی دیگر از پیشکسوتان شاعر می‌رسد. حسین احمدی! کسی که تازه‌گی‌ها کم‌تر از او خبر داشتیم. احمدی توضیحاتی درباره شعر ناتمامش می‌دهد که کامل نیست. شعری با نام فریاد ناتمام. سپیده الوندی با یک رباعی و دو شعر سپید استعدادهای نوجوانان و نگاه‌های عمیقشان را نمایان می‌کند. حضار الوندی را تشویق می‌کنند.
علاوه بر شاعران تهرانی از کرمانشاه هم شاعران و مربیانی در جمع دیده می‌شوند. یکی از این شاعرها، علیرضا حکمتی از مربیان کانون کرمانشاه است که از نزدیکی دهه فجر استفاده می‌کند و این دو واقعه را به هم پیوند می‌زند. علی باباجانی یکی دیگر از شاعران کودک است که دو شعر درباره غزه و کودکان و صلح می‌خواند. مریم عباسی شاعر دیگری از کانون است که دو شعر خود را به کودکان غزه و فلسطین تقدیم می‌کند. بعد او زیتا ملکی شعری سپید می‌خواند با نام «این‌جا، چند کیلومتری دورتر از دنیا». حمید هنرجو گزینه بعدی است شعری با موضوع انقلاب و اسلام و ترانه‌‌ای برای نوجوانان غزه.
محقق علاوه بر اینکه مجری است خاطراتی را از سفر خود به بیروت پس از جنگ تعریف می‌کند و از روحیه‌ی لبنان و اعتقادات حزب‌الله در شعرها هم سرایت دارد صحبت می‌کند. شبنم عادلی شاعر دیگری است که شعرش را می‌خواند و پس از او شاعر و منتقد ادبی کانون، انسیه موسویان شعری با موضوع فلسطین می‌خواند. حسین بهبهانی نوجوان دیگری از اعضای منتخب کانون است که شعری سپید می‌خواند و با تشویق طولانی و گرم حضار روبرو می‌شود. محقق، افشین علا را برای خواندن شعر دعوت می‌کند. علا کلی حرف دلنشین درباره کودکان مظلوم فلسطین می‌زند و صحنه‌های غم‌انگیز تلویزیون از کودکان آسیب‌دیده این جنگ را با حضار مرور می‌کند و سپس شعری می‌خواند که کودکان بم را به کودکان فلسطین متصل می‌کند. درد مشترک! نرگس حسینی‌پور شاعر بعدی است شاعری نوجوان که قدش به میکروفون نمی‌رسد و شعرش را می‌خواند با نام ایستادگی کن. محقق بعد از او سپیده شیری یکی دیگر از اعضای کانون را صدا می‌زند. خانم محمدی شاعر دیگری از کانون است با دو شعر سپید! زمان جلسه تمام شده است درباره‌ی رزمندگان فلسطینی می‌خواند. خانم ورنیک شاعر بعدی از کانون است. و بعد او از اکرم کشایی که از مربیان کانون است دعوت می‌شود. کم‌کم جلسه به انتها نزدیک می‌شود. محقق از شاعران و مربی کانون کرمانشاه آقای شاهین‌مهر دعوت می‌کند. شاهین‌مهر یک شعر و یک روایت می‌خواند. شعری با تشبیهاتی از کربلا. کبری بابایی جزو آخرین شاعرانی است که برای شعرخوانی نامش برده می‌شود. محقق توضیحاتی دوباره‌ی کتاب بابایی می‌دهد که کتاب برگزیده گام اول شده است. شعر بابایی شعری نیمایی است برای غزه. برنامه با شعرخوانی هادی خورشاهیان ختم به خیر می‌شود. شاعری که با خوش‌رویی تمام اشاره به آخرین نفر بودنش می‌کند. او فاجعه‌ی غزه را آن‌قدر فضیح می‌داند که نمی‌تواند آن را به زبان شعر بگوید. هرچند دم آخر شعری کوتاه می‌خواند. محقق به شاعران حضار خسته نباشید می‌گوید. کم‌کم همه بار و بندیلشان را که چیزی جز چند شعر کوتاه و بلند نیست جمع می‌کنند. لبخندهای تلخ و نگاهی نو به فاجعه‌ی غزه حاصل این شب شعر چند ساعته است. محقق چند آیه از قرآن مجید را می‌خواند و شب شعر غزه تمام می‌شود. نگاهم دوباره روی نوشته پلاکارد ثابت می‌ماند: کودکان مظلوم‌ترین قربانیان غزه!