تا به حال شده برای آسمان نامه بنویسی و از او چیزی بخواهی؟

بادبادک ها، بر فراز ِآسمان در پروازند.

باز هم پیچیده بوی خون و دود
در میان تار و پود خیمه ها
می وزد طوفان و با خود می برد
کهکشا نی از گل و پروانه را

مامان برایش یک چتر تازه خرید. چتری پر از گل.

بقعه، مکان زیارتی است که در آن، شخص نامداری دفن شده است.

تابستان بود و فرفره ها می چرخیدند.

برگ کوچکی بود که روی یک درخت جوانه زد. روزی ناگهان آهی کشید،

مداد پیری در آخرین لحظه‌های عمرش به یک مداد جوان و تازه نفس گفت: «بگذار در این لحظات پنج پند مهم به تو بدهم.

باد پاییزی، تلّفظ می‌کند
در میان باغ‌ها، پاییز را
ابر پاییزی، تلفّظ می‌کند
روزهای سرد و بادانگیز را

گوش کن! چند لحظه چیزی نگو و به اطرافت گوش بده.